Gözlerim yalnızlığı bilir,
Gözlerim yalnızlığı bilir,
Gökyüzünden kaybolunca yıldızlar, Güneşe sarılıverir, Bulutları olmayan günlerde. Yalın ayak dolaşan bir yüreğim var, Hayallerimde, Çorak kalmış bir umudun, Göz yaşına olan hasreti gibi. Rüzgar bedenimi, Teslim ederken yağmurlara, Üşüyen ruhum, Ve de sessiz duygularım. Hayat sevgiyi, Aşka adamış, Acısını da yüreğime dokumuş, İnce,ince hem de zamansız. Ben, Geceyi severken gözlerinde, Dokunmak isterdim, Yıldızlara. Şimdi,ayrılığa düştü son göz yaşım, Mahkum kaldı bir şehir,yalnızlığa, Soğuk, Ve kırık bir hayal kaldı,geriye. Bu akşam, Ağlamak,daha bir güzel, Kelimelerini kaybettiğim düşünceler yanı başımda, Sığınmışken gölgeme. Gün doğar belki,yeniden, Güneşin kanatlarının altından, Zaman gelir, Aşkta. |