Sabırsız vicdan da asi.

Esmayla bakmalı esmaya inançlıysa secdeliyse bir vicdan ve bir akıl

Sabırsız yani "Es-Sabura asi vicdan da asi...Kibirli vicdan da İlimsiz vicdan da akıl da asidir...

"Gözü var görmez" şükreder görse.o da kibrine ters.Kibirli vicdanın gözü hiç bir şeyi nimet kabul etmez.sabırsız vicdan da asi

Sabırsız vicdan da asi

Evet esmayla bakmayan göz kördür kulak sağırdır.dil suskundur laldır...dedi Kur’an bize...işte ayet:Andolsun biz, cinlerden ve insanlardan birçoğunu cehennem için yarattık. Bunların kalpleri vardır ama onlarla kavrayamazlar; gözleri vardır ama onlarla göremezler; kulakları vardır ama onlarla işitemezler. Onlar hayvanlar gibidir, hatta daha da şaşkındırlar. İşte asıl gafiller onlardır.(Araf/179)

İşte ayetin tefsiri...: Eski Arapça’da kalb kelimesi genellikle “insanın kavrama, bilme ve algılama, sağlıklı hüküm verme yeteneği”, kısaca “akıl” anlamına gelir (Râgıb el-İsfahânî, ez-Zerîa ilâ mekârimi’ş-şerîa, s. 176). Birçok âyette olduğu gibi (meselâ bk. Âl-i İmrân 3/151; Enfâl 8/12; Hac 22/46; Zümer 39/45; Nâziât 79/8) konumuz olan âyette de kelime bu anlamda kullanılmıştır. Buradaki kalb, göz ve kulak kelimeleri, aslında duyma (his), algılama, düşünme, kavrama, bilme gibi insanı bilgiye, tefekküre ve imana götüren temel insanî yetenekleri ifade etmektedir. Nitekim, “kavrama” kelimesiyle çevirdiğimiz fıkıh da sıradan bir bilmeden ziyade “bir şeyin mahiyetini temelden ve doğru olarak anlayıp kavramak” demektir.

Kur’an-ı Kerîm’de insanın akıl sahibi, düşünen ve bilen bir varlık olmasına büyük önem verilmiş, her vesile ile insanın bu yönü harekete geçirilmeye, yararlı ve verimli kılınmaya çalışılmıştır. Kur’an’da akıl kelimesi isim olarak geçmemekle beraber –hepsi de “akletme, aklını kullanma, düşünüp taşınma” anlamında olmak üzere– çeşitli fiil kalıplarıyla kırk dokuz âyette bu kavram tekrar edilmiştir. Yüzlerce âyette geçen kalb (çoğulu kulûb) kelimesiyle birlikte fuâd (çoğulu ef‘ide), lüb (çoğulu elbâb), basîret (çoğulu basâir) kelimeleri de düşünme ve bilme melekelerini ifade eder. Ayrıca nazar, re’y, tedebbür, tefekkür, i‘tibar, zikir ve tezekkür masdarından fiillerle yine insanın zihnî melekelerini doğru ve verimli bir şekilde kullanmasının gerekliliği sık sık vurgulanmış; bu âyetlerde daha çok insanın derunî, vicdanî âlemine ve gönül dünyasına hitap edilerek insanoğlu, en basitinden en kompleksine, en somutundan en soyutuna kadar kendisini kuşatan bütün varlıklar üzerinde; kezâ insanlığın var oluşundan âkıbetinin ne olacağına varıncaya kadar olmuş ve olacak şeyler üzerinde düşünüp taşınmaya ve bunlardan dersler çıkarmaya çağırılmıştır. Fakat –konumuz olan âyet-i kerîmede de belirtildiği gibi– Allah insanlara gerçekleri, iyilik ve güzellikleri görme, işitme, anlayıp kavrama yeteneklerini vermiş olmasına rağmen öyleleri vardır ki onlar bu yeteneklerini yaratılış amacına uygun bir şekilde ve doğru olarak kullanmazlar; bu sebeple de cehenneme atılmaları sonucunu doğuracak olan yanlış inançlara sapar, kötü işler yaparlar. Âyet birinci derecede Hz. Peygamber’in ilk muhatapları olan müşrikleri tehdit etmekle birlikte evrensel anlam ve uyarılar da içermektedir.

Allah Teâlâ akıllı, dolayısıyla yükümlü yaratıklar olup gözle görülmedikleri için “cin” adı verilen (En‘âm 6/100) bazı varlıklarla birlikte insanların –bir kısmını cennet için yarattığı gibi– bir kısmını da cehennem için yarattığını ifade buyurduktan sonra bunun sebebi olarak, onların yükümlülük ve sorumluluğa temel teşkil eden akıl ve diğer bilgi yeteneklerini doğru ve yerinde kullanmamalarını göstermektedir. Tek tek olayların fizikî ve görünür taraflarını aşarak bütünündeki hikmetleri yakalamak, böylece varlığın ve hayatın fizik ötesindeki tümel anlamını, hikmetini ve değerini kavramak; bu sayede kalbimizi küfürden, nifaktan, bâtıl inanç ve hurafelerden arındırarak doğru bir imana ulaşmak; Câhiliye döneminde olduğu gibi günümüzde de sıkça görülen her türlü fâni ve sıradan varlıklara kul olma seviyesizliğinden kendimizi koruyup yalnız Allah’a kul olma ve yalnız O’nun yardımına güvenme onurunu kazanmak (Fâtiha 1/5); kalbimizi ve zihnimizi Hakk’ın rızâsına aykırı, insanın ruhunu kirletici duygu ve düşüncelerden temizlemek; insanın hayatını lekeleyen, Allah ve insanlar katında itibarını düşüren her türlü kötü ve çirkin işlerden uzak durmak; evrenin düzeni ve işleyişi gibi insanlar arası ilişkilerin de Allah’ın yasaları uyarınca gerçekleştiğini anlayarak toplumsal, millî ve milletlerarası ilişkilerde başarının, bu yasalara uygun şekilde hazırlıklı ve birikimli olmaya bağlı bulunduğunu anlamak; varlık ve olayların anlamlarını ve hikmetlerini kavrayarak buradan din ve dünya hayatımız için hayırlı sonuçlar elde etmek; kalbimizi güzel duygu ve düşüncelerle, hayatımızı iyi ve yararlı davranışlarla donatmak; bütün bunlar, Allah’ın bizi biyolojik bakımdan büyük ölçüde müşterek olduğumuz öteki canlılardan onun sayesinde ayrı ve seçkin kıldığı aklımızı ve diğer bilgi araçlarımızı doğru kullanmamıza bağlıdır.

Bu sebepledir ki, âyette söz konusu yeteneklerini doğru kullanmayanlar hayvan sürülerine benzetilmiş, hatta onlardan daha şaşkın, daha akılsız oldukları bildirilmiştir. Zira hayvanların da duyu araçları olmakla birlikte duyu verilerini kullanarak bunlardan bilgi üretme, hükümler çıkarma, bilinenlerden yola çıkarak bilinmeyenlere ulaşma gibi aklî ve zihinsel faaliyetler gösterme ve sonuçta zihnini doğru bilgi ve inançlarla ve hayatını güzel davranışlarla süsleme imkânları bulunmamaktadır. Böyle bir imkâna sahip olarak yaratıldıkları halde, bu imkânı doğru ve yerinde kullanmayan insanlar âyette hayvanlardan daha akılsız olarak nitelenmiştir. Eğer insanın dinî hayatını ve değerler dünyasını ilgilendiren görüş, düşünce ve inancı, ahlâkı, tutum ve davranışları hayvanlarla ortak yanını oluşturan aşağı duygu ve tutkularının tesiriyle yön değiştirmeye başlamışsa artık bu insan aklının kontrolünden çıkmış, güdülerinin hâkimiyetine girmiştir; böyle bir insan artık fiilen diğer canlılardan daha aşağı bir duruma düşmüş, gerçek mutluluk ve kurtuluş sebeplerinden uzaklaşarak gaflet ve dalâlete sapmış demektir. Kur’an-ı Kerîm’in çeşitli vesilelerle bize bildirdiğine göre yüce Allah, böyle bir durumdan korunmaları için insanlara inanç ve amel dünyasını belirlemek üzere başlıca iki imkân vermiştir: Akıl ve vahiy. Râgıb el-İsfahânî’nin (ö. 502/1108) şu ifadeleri bu konudaki İslâmî yaklaşımın bir özeti sayılabilir: “Aziz ve celîl olan Allah’ın kullarına gönderdiği iki elçisi vardır. Biri içimizdeki elçidir ki bu akıldır, diğeri de dışımızdaki elçi yani peygamberdir. Hiç kimse, içindeki elçiden yararlanma işini öne almadıkça dışındaki elçiden yararlanamaz. Şu halde akıl, peygamberin öğretisinin doğruluğunu öğretir... Sonuç olarak akıl yönetici, din yol göstericidir. Akıl olmazsa din varlığını koruyamaz, din olmayınca da akıl yolunu şaşırır. Yüce Allah’ın buyurduğu gibi (Nûr 24/35) ikisinin birleşmesi ışık üstüne ışıktır” (ez-Zerîa ilâ mekârimi’ş-şerîa, s. 207). Böylece insanı hayvandan ayıran en büyük özellik akıl olduğu için âyetin metninde insanı hayvanlarla karşılaştıran ifadede geçen “edal” (daha şaşkın) kelimesini “daha akılsız” diye çevirmek de mümkündür.(Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 2 Sayfa: 629-632)

Evet esmayla esmaya secdeyle bakmayan vicdan asidir... İşte Hamasın hatası bu""Haksızlık arşısında susan dilsiz şeytandır"diyen "Es-sabura asiyse gafilse Hamas gibi İrana güvenir insanının bebekleri ateşe atar...sonra İslam ülkelerini de yanın hadi...der.ama Sabırsız yani "Es-Sabura asi vicdan da asi...Kibirli vicdan da İlimsiz vicdan da akıl da asidir...Gafildir kördür.sağırdır dilsizdir...de

Bütün dünya sessiz "deme."Türkiye Garantörlük istiyor"Türkiyeyi de mi yakalım.Fazlasını isteyen Türk ve İslam düşmanıdır

İslam aleminin kurtuluşu İrandan kurtulmaktan geçer.rusu çini Akdenize soktu İran.Suriyede de gazzede de Türkü zora soktu İran

Siyonistlerin baskısından kurtulmalı Yahudiler...o siyonistler sömürmemeleri için yanlarındalar...zora sokacaklar İsrailli yahudleri...ateşte yanacak İsraildeki bütün yahudiler...Akılsızlık başa bela...Körlük sağırlık dilsizlik de...Ortadoks yahudilere kulak vermemek sağırlığı seçmektir...sağırlıktır.Kulağı var duymaz kibirli çünkü...güvendikleri silahlar da yetmez yanmaktan korunmaya.Tünellerden çıkan Kassam tugayı kimyasalı basabilirler...İsrail ordusuna...

Çok haizleştiler zalimleşmede de sınırı aştılar...firavunu da geçtiler denizde boğuldu Firavun kimyasallarla yok olurlarsa şaşılmaz...Vââd Edilen Topraklara Gitmeyi Beklerken! Vââd Olunan hazırlanmış..Cehenneme Gidecekler! İnşaAllah dünyada da zalimliklerinin karşılığını tadarlar az da olsa...

"Gözü var görmez" şükreder görse.o da kibrine ters.Kibirli vicdanın gözü hiç bir şeyi nimet kabul etmez.sabırsız vicdan da asi

Düşmanımın elindeki zenginlik değil zararlı olan niyeti düşmanımın.mal zararlıdır deme nimet zararlı demiş olursun ey asi...Nükler de zararlıdır ...deme...ilmin ürününü zararlı yapan insanın cüz’i iradesidir toprağın rızıklarını da zararlılaştırmak zehirlemek mümkün...

Evet...Düşmanımın elindeki zenginlik değil zararlı olan niyeti düşmanımın.mal zararlıdır deme nimet zararlı demiş olursun ey asi.Kurban etiyle içki içen...var diye kurban etinin suçu ne...

Evet...Esmayla bakmalı esmaya inançlıysa secdeliyse bir vicdan ve bir akıl...Kurban etiyle içki içenin...de gözü var aklı var vicdanı var kulağı var dili var...olmaz olsun asi o kulak yok gibi o kulak duymaz görev yapmaz çünkü...zehirli aş gibidir o göz kulak dil zarar getirir çünkü...