Hep Yağmurda Hayal Ederdim Gelmeni
hep yağmurda hayal ederdim gelmeni
yüreğinin kıyısına takıldıysa gözlerim suç benim miydi ? sevgiler büyütüyordum hesapsızca / çoğaldıkça çoğalıyordum sana yüreğimin bütün kentlerine adını yazmıştım oysa en güzel tarifi imkansızlığın , senmişsin meğer ! öğrendim sonun da .. gelme artık istemem / hem neye yarar ki ! kaç mevsim bekledim seni / kaç mevsim? hiç düşündün mü .. bak ! duyuyormusun yağmurun sesini yokluğunun pençesine asıp yüreğimi nikotin kokusunu çekip ciğerlerime bir bir yakıyorum senli hayallari özleminle sarılmış seninle başlayıp / seninle biten şiirler bir ölünün ardından tutulan yaslar gibi öylesine kimsesiz ki uçurum kenarlarında cesaretimi kıran kalemin yazar belki boş sayfalara / söyleyemediklerini! biliyorum sen içine ağlarsın ! iki dudağının arasına kefensiz göm şimdi beni |
yağmur rahmettir bak şiirin ne duygular yeşertti bende ... kutlarım yüreğinize ve kaleminize sağlık...