ÖLÜM UTANSIN
ÖLÜM UTANSIN
Beni hor görüpde mecnundur diyen Sineme ektiğim gülüm utansın Zemheri gecemin nurlu ışığı Gelmişim geçmişim dünüm utansın . Olmasa ölürüm dediğim nefes Göz ağrım umudum bendeki heves Bülbülken kaldığım o altın kafes Pes diyip yandığım günüm utansın . Zehir zakkumduda sevdası bana Dermensiz dert oldu yapışdi cana Kul oldum savruldum ben yana yana Bu canım almayan Ölüm utansınn . Günlerim zulümkar cehennem dibi Günahlar diz boyu aşmışlar bini İkiz misal benle doğmuşlar gibi Sırtımdan inmeyen zulüm utansın KÜRŞAT TAŞDEMİR |