Bindokuzyüzondokuz, etrafımız sarılmış,
Güzelim İstanbul’a düşman postu serilmiş.
Güya Anadolu’yu pay ettiler Sevr ile,
Kıyam dedi padişah yırtıp attı cevr ile,
Bu asrın cambazları sallarken payitahtı,
Süngünün ucundaydı Anadolu’nun bahtı,
Haddi bildirmek için İngiliz maşasına,
Kutlu görevi verdi gök gözlü paşasına,
Bandırma vapurunun Samsun’aydı ciheti,
Yüz yıl önce bugündü, kurduk Cumhuriyeti.

Önce Amasya, sonra Erzurum ordan Sivas,
Karar verildi; "bu yurt bize dededen miras"
Asla kabul edilmez manda ile himaye,
Rızayı ilahidir bu millette tek gaye.
Tekalif-i Milliyle yardım istendi halktan,
Çorapla çarıkla bir ordu kuruldu yoktan,
Şerife Bacı, Nene Hatun ve Sütçü İmam,
Şahlandı Anadolu, milli irade tamam.
Türk, kürt, laz, çerkez , kanla ödedik bu diyeti,
Yüz yıl önce bugündü, kurduk Cumhuriyeti.

Hücuma kalktı nefer, başta Mustafa Kemal,
Ordular! parolamız; "ya ölüm ya istiklal"
Tekbirlerle irkildi şu Sakarya ovası,
Kalkan oldu ak saçlı anaların duası,
Kurşunlara göğsünü gerdi binlerce nefer,
Şu toprağın bağrına girdiler birer birer.
Kovaladıkça, köyüm, şehrim, çıktı temize,
Kaçanları İzmir’de vurup döktük denize.
Yendik yedi düveli, dilde fetih ayeti,
Yüz yıl önce bugündü, kurduk Cumhuriyeti.

Alparslan’dan mirastır Anadolu’muz bizim,
Adriyatik’ten Çin’e uzar kolumuz bizim,
İstanbul’da Mehmet Han, Bursa’da Orhan Gazi,
Dönde tarihine bak, şan, şeref dolu mazi,
Altı asırdır hüküm sürmüşüz üç kıt’ada,
Süleyman’la mehteri çalmışız Viyana’da,
İşte biz bu minvalde kazandık bu savaşı,
Düstur edindik yurtta sulh cihanda barışı,
Yirmi dokuz Ekim’de topladık cemiyeti,
Yüz yıl önce bugündü, kurduk Cumhuriyeti.

Fatih Coşgun