Ben bir mumdum
Karanlıkları aydınlatan
Aydınlattıkça mutlu olan
Karanlıkları sevmeyen biriydim

Unuttuğum bir şey vardı.
Aydınlatırken çevremi tükeniyorum.
Yok muydu bunun çözümü?
Yok muydu bunun çaresi?

Araştırdım kendimi bitirsemde
Aydınlatmam yetmeyecek karanlığa
Dertlerim olmuş karanlıklar
Acılarım kendini karanlıklarda sakladılar

Hüzünlerim olmuş ışıkları söndüren seller
Hayal kırıklığım olmuş uçurumlar
Nereyi aydınlatabilirim ki
Nereye gidebilirim?

Karanlıklar olmuş acıların saklandığı bir liman
kimseye yerini söylemediğim bir liman
Nasıl bulabilirim ki ben onları?
Nasıl aşayım uçurumları?

Sorun değil ben tükeneyim
Ama yinede değişmeyecek bir şey
Sorun değil ben tükeneyim
Ama yine kalıcak karanlıklar

Karanlıklar kaldı içimde
Acılarım oldu hüzünler
Hüzünler yıktı hayallerimi
Tabi bunlar yıktı geleceğimi
Peki şimdi ne yapayım ben?