KIRILDIM, KURUDUM ZAMANSIZnârınla yandım, küle döndüm söndürdüm mumları k/özümle aydınlattım yollarımı portreni çizdim çini taşlarıyla üzerlerini ıslak kirpiklerimle süsledim ıslakça... geldin! ayak seslerinden tanıdım çok gürültü yapıyordun gövden çok uzaklarda sakın taşlarımdan çalma dikkat et ayağın kaymasın taşıyamaz bedenim gövdesiz ayakları... kırma parça/alma gezinti yap yüreğimde dalgalansın şuursuzca tenim kır zamana ait tüm imgeleri duygular kuşatsın bizi zamansız gel gel ki gör halimi ve ne olur git sonra bu halimle son görüşün olsun beni..! ayşe yayman |
dalgalansın şuursuzca tenim
kır zamana ait tüm imgeleri
duygular kuşatsın bizi
Sevgili Ayşe, çok sevdim bu şiirini, bir şey eklesem bilmem yakışık alır mı, şu sörf yap yüreğimde nedense kulağımı tırmaladı, defalarca okudum oraya takıldı zihnim, neden itici geldiğini de bir türlü anlamadım yaşlılığıma ver be çocuk...))) Acaba gezinti yap yüreğimde falan gibi bir şey daha mı iyi olur.
Haydi başbaş sevgili Ayşe, yine ükelalığım tuttu.