ismini andım
Düşlerle avundu her gece gözler
Sarıldım hayale , yorganım sandım Taş oldu yastığım göz yolu gözler Düşmedi dilimden , ismini andım Ferhat gibi dağı del de deleyim Al götür de beni gel de geleyim Şu yalan dünyayı sensiz neyleyim Köz oldum ateşte , aşkınla yandım Bilirim bu yollar dikenli yoldur İster güldür beni istersen soldur Gel gönül tasımı aşkınla doldur Sanaydı açlığım , sevdana bandım Bu aşkın uğruna koymuşum başı Yeter ki sen beni kalbinde taşı Meftun olmanın hiç olur mu yaşı ? O çimen yeşili , gözlere kandım Aydınlık çekildi geceye döndü Uykusuz gözlerde sensizlik söndü Vuslatın kalbimde mecburi yöndü Düşmedi dilimden , ismini andım . |