Yaylanın kokusu ruhumu sardı
Yıllardır içimde özlemi vardı.
***********************************
Yayla dağlarına çökerken akşam,
Alır yaylacıyı tatlı bir telâş.
Bütün zorluğuyla sürer bir yaşam
Yine de sofrada hazır olur aş.

Yaylada kokudur yelin nefesi
Duyulu gün boyu kavalın sesi.
*************************************
Yamaçtan aşağı akar bir sürü
Her biri eşiyle buluşmak ister
Duyulur gür bir ses "yürü be yürü"
Alında görülür boncuk boncuk ter.

Yaylanın koyunu bilir huyunu
Güller arasından içer suyunu.
***********************************
Kuzunun koyunu emdiği anda
Günün yorgunluğu duyulmaz olur
Tatlı bir mutluluk yayılır kanda
Gözler muhteşem bir manzara bulur.

Yaylada yamaçlar çiçekle dolu
Bürümüş yeşillik sağı ve solu.
**********************************
Serinlikte bulur kendini zaman
Parlayan ışıktır ocakta ateş
Sarar bacaları garip bir duman
Kendine arıyor güzelinden eş.

Yayla akşamında baykuş ötüyor
Her haneden sanki hasret tütüyor.
**************************************
Sessizliği gece misafir eder
Yaşam bir nefestir onun ruhunda
Ninni söyleyerek uykuya gider
Gizli duyguları kalmaz ahında.

Yayla vadisinde dereler çağlar
Kuzular kaybolmuş anası ağlar.
*************************************
Akşamla beraber yanar gönüller
Ayrılık ardında saklı anılar
Arzuyla tutulur sıkıca eller
Bir kaç damla yaştır gözde kanılar.

Yayla mekânında dostluklar yaşar
Dostlar el ele her engeli aşar.
*********************************
Vahdet-i Can (VAHDET ÇİL)