İçimdeki yanlızlığın sessizliğini konuştursam
Susarken söylediklerim konuşmaktan fazlasını söyler
Bakışlarımla söylediklerimi gözümden dilime aktarsam
Tüm varlıklar toplanır sessizliğimi dinler

Sükunu ararken kulakları açmak mı zor kapatmak mı
Buzlarda üşür yağmurda susar sessizliği bulunca
Kendimi ifade ederken susmak mı zor susturulmak mı
Acı ve hüzün verir başkalarınca sesim kısılınca

Boş sözler dinleyip bakışlarımla konuşmazsam
Sükut ikrardan sayılıyor varlığım ıskalanıyor
Suskunluğumu zaman testeresine bırakmazsam
Bakışlarım sesizilirse ne kadar haklılığım anlaşılır

Her sözü kabul edip emme basma tulumba olmaktansa
Karşımdaki konuşmaları dinler nefesim kadar susarım
Kulaklarımı tıkayıp yüzüne bön bön bakmaktansa
Ne kırarım ne kırılırım müsaade ister oradan ayrılırım

Susarsam kuru dudaklarım damla beklerken
Su kenarında derin suların sükutu büyüler beni
Dolu düşünceli suskun başlar öne eğilirken
Bağırmak haykırmak bu kadar etkilemez sonu

Kendimizi anlatmanın bir yolu da yazmadan geçer
Anlaşılmadıktan sonra ha yazmışım ha sessiz kalmışım
Beni anlayan birileri çıksın diye bedenim sükutu seçer
Yazmakla susmakla duygu düşüncelerimi anlatırım