* Yine yeniden hep sana mektuplar *
* Gelsen değişirdi rengi dizelerimin *
* Hep mavi yazardım... hep mavi *
* Gülümserdi güneş göğümde *

Gren Fields çalıyordu gözlerinde
Ve... dalıyordu gözlerim maziye, mazideki aşka
Takvimler fi tarihini gösteriyordu
’Senden Bana Ne Kaldı Hatıralardan Başka ’
Ama unutamadığın hatıran
Ama unutamadığım gözlerindi

Ve ben
Gözlerim kapalı... yüreğimde bir yangın
Duygularım sonbahar, güz ve hüzün !
Dalıp dalıp gidiyordum geçmişimin masalsı
Mutluluklarına

Şimdi hangi şarkılar çalıyor radyomda
Ve ben... şarkılarla unutuyorum acıları
Unutmaya çalışıyorum ayrılığımızın hüznünü
Yine sana mektubum... kalemim... defterim
İşte benimle onlar ve birazda sen demek
Benim için... ama sen demek, sensin gözlerimdeki
Bu hiç sonu gelmeyen roman

Penceremdeki hüzün
Senin ve benim dinmeyen gözyaşlarımız
Kapı çalıyor yüreğim oynuyordu yerinden
Her seferinde sen diye koşuyorum...sonra
’Allah’ım’ diyorum

Araya seneler girdi... bu aradaki zaman
Seninle dolu hüzünlerim benim
Gözyaşlarım
Kalbim çarpıyor, uyuyamıyorum
Herkes uyuyor
Ben sana yazıyorum... hem yazıyor
Hem ağlıyorum... neden mi diyorsun ?
Neden gelmiyosun ? nedensiz yaşamak var mı ?
İçimdeki şarkılar çalıyor nedensiz
’’ Dönmeni bekledim her yıl umutla ’’
’’ Mevsimler güze döndü, gelsen ne çıkar ’’

Gel yeter ki, mevsim güz olsun, kış olsun
Sen baharı getireceksin gözlerime
Yüreğime, bahçeme, sen gel yeter ki

Annen ve kalemi ve kağıdı ve kuşları
Ve kedisi de özledi seni

Günay Koçak

12. 10. 2023