ESKİCİ
Bağrında ızdırap taşıyan garip eskici
Mekanı viran, bütün duyguları tarumar. Dileği rızk’dır, bütün harcadığı emeği... Zenginin katı kalbi, onunsa Allah’ı var. Sanki dert hamalı, sırtında yük taşıyan Gidilmez uzak yolların yolcusu gibidir. Dalgın gözler de mazidir ruhunu okşayan Onu bende dev yapan, o yüce sevgisidir. Ayak’lar nasır, elleri bildiğimiz türden Bilinmez nasıl kurtulur, çile denen yükten. İhtiyar eskici, ah! seni tanımasaydım Izdırap vermezdin inan, bu fikir yüzünden. Çok geçmedi bir kış günü, göçtü bu diyardan Gönlüm ne ki, ruhuma kazıdım eskiciyi. Yaşarken hep garipdin, ey! asil, güzel insan Ardından aralarım, hasret denen perdeyi. .................... K.Kurultay |