YAZMAKLA BİTMEYİ Kİ
oy defterum defterum
kimi durur beklerum yazmakla bitmeyi ki benum habu dertlerum yaşamayan ne bilur yüreğun sancisini felek güldürmeyi ki kullarun bazisini yedum kara uzimi da yaş kapladi gözümi kalduramaz hiç kimse benum yaşam tarzumi tutuldum firtinaya da yaya kalmişim yaya boşa gitti çabalarda dondum sanki mumyaya |