HOCA OLMAK ZOR İŞHoca olmak zordur bizim ellerde Tükenmez çilesi beter hocanın Konuşurlar her ne etse dillerde Namı dört köşeye yeter hocanın Laf etmeye fırsat kollar bazısı Tarla sürse eğri durur çizisi(!) Güderken sürüye uymaz kuzusu(!) Tavukları göze batar hocanın Gelir gider kimse bilmez adını Herkes mesleğiyle eder yadını Üfleyip yakarken ıslak odunu Bacaları kaba tüter hocanın Söylediği sözden hile sezerler Makama şikayet edip üzerler Bir kez tökezlese üstün çizerler Yolu bir zalime çatar hocanın. Tenkit alır kürsüdeki vaazı Beğenmezler kıldırdığı namazı Kırılır, gücenir, gamlanır bazı Derununda dertler yatar hocanın Bayram olur sılasına gidemez Varıp anasıyla bayram edemez Kimi hanesinde tek kelam demez Gelir yakasından tutar hocanın Ona bakar yurdun tüm ahalisi Küçük büyük akıllısı delisi Evleneni her doğanı ölüsü Hizmetine gayret katar hocanın Kul Hakkı, sen bari anla bu halden Sakın esirgeme geleni elden Mahrum etme sakın bir tatlı dilden Zor olan işini kotar hocanın. |