Yar Diyemedim
Bir ömür boyunca bekledim durdum
Yandı bu yüreğim yar diyemedim Hep içime attım sustukça sustum Buna sebep sensin yar diyemedim Umutsuzca hayatımı sürdürdün Yüreğime dert kederi doldurdun El alemi bu hakime güldürdün Buna sebep sensin yar diyemedim Kırık bir gönülle yaşadım durdum Boşa ümit edip kendimi yordum Bir divane gibi döndüm ha döndüm Buna sebep sensin yar diyemedim Üzülmekle geçti benim günlerim Bilinmeze gider gayrı yollarım Sen kırdın sevdiğim benim kollarım Buna sebep sensin yar diyemedim Artık dünya ile sende gözüm yok Tükendi yüreğim yanar közüm yok Ateşoğlu yaşama gayri lüzum yok Buna sebep sensin yar diyemedim |
yürek var olsun
kutlarım ustam,,,