vahdet-i vücud
Ah, anlatamıyorum, anlatamıyorum...
Kalbimin ince bir damarının koptuğunu.. Ruhumun bir elem, bir keder.. Bir hüzün perdesiyle örtüldüğünü nasıl bir lisanla anlatayım? Kime anlatayım.... Doğruluk yolunda verilen bunlarca hayal.. Ve umutların enkazı altındaki insan. Neden yazıyor insan bilmiyor bazen. Geceler hayallerin pembe panjurlu evleri. Işıklar yanıyor , ışıklar sönüyor. Bilmiyor kaç gece veya asırda geçecek bu ıstırabın soğukluğu. |