ADI TECRÜBE
Bazı yollardan dönmenin
yol almak olduğunu o yolun sonunda anlarmış insan çoğu zaman. Heder olan emeğine, boşa geçen yıllarına ve, kaybolup gidişine yanarmış; bir girdabın içinde… İçinin karanlığına su serpecek bir ışık umut edermiş; teselliye kurulan cümlelerde, olmayacağını bile bile… Huzur ararmış; huzuru haram edenin gönlünde yine de… Güzel bildiği ne varsa çirkinleştiğinde görürmüş; hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını. Donmuşsa kelimeler dilinde, üşütüyorsa cümleler, yanıyordur o yürek bil ki harabe… Hakkını verdiği değerler uğruna uğradığı haksızlıkların toplamıymış insanın; meğerse tecrübe… Seyyal Tanır |
Tecrübenin en iyi tanımını yapmışsınız şair.
..
Aşağıdaki anonim tanımlama konuyla ilgili yorumum olsun.
Şiirle ve saygıyla...
İnsanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi ve kronik şüpheci olmayı öğrenir. Bu gerçekleştiğinde artık ne yazık ki çok geçtir. İnsanların ‘tecrübe’ dediği şey budur. Kalbiyle bağlantısını kaybetmiş bir insana ‘tecrübeli’ denir.
Anonim