DEMLENDİM
Adı bilinmeyen saklı kafenin
Terasında içe içe demlendim Bir sevda uğruna yanıp tutuşup Kendimden de geçe geçe demlendim Akşamları onla orda buluşup İçime sevdası hemen doluşup Uzun uzun sohbet edip konuşup Sözlerimi seçe seçe demlendim O güzel ki aldı aklımı baştan Gözleri çıkardı gönlümü baştan Teslimdi yüreğim evveli baştan Sözü özden biçe biçe demlendim Bakışları beni alıp giderdi Gözleri gözüme dalıp giderdi Şu gönlümü benden çalıp giderdi Yüreğimi aça aça demlendim Bulunca kafayı ne hoş olurdu Dökülen yanaktan sel coş olurdu Silince ellerim hep yaş olurdu Damlaları saça saça demlendim Ekşiyarım aşka düştüm düşeli Bağrımda yarayı deştim deşeli Ona giden yolu aştım aşalı Gök yüzünde uça uça demlendim Rüstem Bingöl |