DİVANE ÖMRÜM
Kapının önünde eğildim kaldım
Kalkamadım yerimden yığıldım kaldım Vurma felek vurma ben yaralıyım Nefes aldığıma bakma ben karalıyım Ömrüm ömrüm benim ömrüm divane ömrüm Akıp gitti su gibi geçti ömrüm Bir vefasıza kapıldı benim şu gönlüm Boşuna aldandı geçti bu ömrüm Sabahın zemheri çökmüş üstüme Karşı da Ali dağı gülmüş yüzüme İstemedim kader yazmış elime Avucumda çizgiler yol olmuş ömrüm Hakan İbişoğlu, 01.10.2023 |