ENGELLER VAR

kısa anlamlar kuruyorum bu aralar
hiç sevmemiştim kimseyi senin kadar

hiç bir şeyden çekmedim
yokluğundan çektiğim kadar
baktığım herkes sana benziyor
gözlerim uykusuz bir rüyadalar

unutma yar
ne unutmayı hatırlayan var
ne de unutulduğunu unutanlar

düşlerimde ki rıhtımlar hep yosunlaştılar
ne gemiler var ki bu limana hiç yanaşmadılar

yeteri kadar çekmedim mi
yeteri kadar

tatlı bir rüzgar dağıtır hayallerimi
süpürür kaldırımlar
sen yine gidiyorsun
hadi git
git gidebildiğin kadar

sen bilmezsin
haberini getirir kuşlar
gözlerime bak
karanlık oralar
buralar cehennem
cehennem buralar

aşkın ateşi
ve içimde oluşan har
anladım ki
bir sabah vakti
mezarlık yokuşunda
elimde ispirto şişesi
beni ölü bulacaklar

bakışlarınla sunarken inkar
o dudaklar beni oklar

ve batakhanede ki kanlı nigar
bir tek halimden o anlar
hem bunların seninle şimdi
ne ilgisi var

yağmur yağacaktı dinecekti
lamba yanacaktı sönecekti
bu kalp atacaktı ölecekti
sevgili artık ne önemi var

bu kış bitince
hiç bitmez yazlar
değmezmişsin
ne kırılır o taş kalbin
ne birazcık sızlar
unutma yar
çiçekler ölünce meyvenin zaferi başlar

sen yine gidiyorsun
hadi git
git gidebildiğin kadar
sen içimde büyüyen yemin
ben affedilmeyen günahkar

şimdi çölde gibiyim
elimde bir buz parçası
sensiz yaşamak sevdiğim
bu buz eriyene kadar

dizinde uyuduğumu düşün
dizinde hiç uyumamışken
biliyorum
sağ sol direk bu laflar

olmuyor
yerin dolmuyor
bu suç kabulü
bu samimi ikrar
saatler durdu şimdi
itirazım var

bunlar çok ucuz itiraflar
bunları yazan lanet bir yazar

şimdi radyoda eski şarkılar çalıyor
ve dokunuyor bana ayrılıklar
bir çoğalıyor
bir kesiliyorum
hayat işte
eksiler
artılar

sahipsiz mezarlardan koyu bir hüzün sızar
bende döküyorum içimden hüznümü mezar mezar

bir sessiz veda
bir deli rüzgar
beni unutma
öldüğümü hatırla
buraya kadar
bu kadar
mevsim artık sonbahar

sen yoksun ya
sokaklarda hüznün şarkısı çalar
ve ıslık çalar ağaçları titreten rüzgar
yankılar sokakta yalnız dolaşan birini arar

koşturma beni şehirden şehire
zinhar
darağacı yıkılır ipler kopar
en karanlık ufuklar
sensiz
sessiz
ve derinden doğar

hiç dindiremedim
ve hiç dinmez bu yaşlar
ve sitemim
ve içimde oluşan har
gecenin sarkacında kaldı bakışlar
bundan gayri
ıslah olmaz
kapkaranlık şafaklar
bir yol var ki aydınlığa
onunda önünde engeller var

Turgut Sakin