Cam Kırığı Göz Yaşım1 Açar kapıları gece, salar ışıkları sokağa; çıkar insan çizimleri karanlıktan, bir ayaz dolaşır sokakları, ter basar yüreğimi.. Erir buzun yüreğindeki ateş, küfürler duyulur sabaha, nöbetçi isyan(cı) lardan.. 2 Ben ki gündüzün nüfus kağıdında tebdil yaşayan gecelerim, ben ki okunmadan yırtılan şiirler, yüzümü göremediğim aynalar, ve cümle kurma özürlü hecelerim.. Ben, gölgesi olmayan acıların duldasında, sensizliğin diken uykularında, ya da..! ! ...........? ! Bak, kesildi nefesim.. Bak, bitti dizelerim.. 3 Sen.. Çam kokulu düşlerde Cam kırığı göz yaşım.. |
Saygı değer hocam, çok nadide bir şiir okudum. Mükemmel bir kurgu, birbirini tamamlayan sağlam geçişler, olağan üstü betimlemelerle şiirin duygusunu katmerleyen cümleler. Velhasıl şiir beni aldı götürdü. Özellikle şu cümledeki betimleme " Gölgesi olmayan acıların duldasında" bu nasıl bir duygu yoğunluğu böyle, kalem hakkını vermiş şiirin. Öyle tahmin ediyorum ki bu müstesna şiir seçki kurulunun gözünde kaçmayacak.
Engin saygılarımla...