Gölge Gibidir İnsan
Kırılgandır aydınlığın ışığı
Küsmeye görsün bir kez Ne kimseye dinletecek bir sözün Ne aynalara bakacak bir yüzün olmaz... Nankör naralar tırmalıyor kulakları Sağır gecelerin Adı sus olmuş puslu aynalarında Kör gözler kendini bile göremez Adının dahi telaffuz edilmediği Sır olmuş yaşam ile Amacın peşine düşmek olmaz... Gölge gibidir bu dünyada insan Ardına güneşi almayanın Gölgesi de olmaz... Çağdaş DURMAZ |
karanlık ışığı görmek için gereklidir en çok
Tebrikle şair ve şiire