Kucakla O Zaman
Bir rüzgar eser,
Alır elinden sevdiklerini. Kimini savurur göklere; Kimini sürükler, deli devre... Savrulanlar, Tohumunu saçar, Ulaştığı yerlere... Sense yalnızlaşırsın; En kalabalıkta... Ve sonra; Yeniden başlar hayat. Yeni umutlar yeşerir gönlünde Taze fidanlar tomurcuklanır bir bir, Kimi gül açar domur domur; Kimi diken olur, Batar ayaklarına... Gönül bu ya... Büyüttükçe büyütür fidanları Nefes almak için, Sarılmak, Gölgesine sığınmak için... Gönlün ne kadar büyükse O kadar fidanın olur. O kadar bahçen... Ne kadar kucaklarsan O kadar büyüksün sen... |