DİLZAR
Sessizlik ama duyuyorum içimi
Duyuyorum yine düşüncelerimi Biliyorlar gelip gidenler Ya bilmeseydi gelenler ve gidenler Ne fark ederdi ki yine yalnız kalırdım ben Yazayım diyorum seni Uçuyor bulutlar güneşe alıyorlar içimi Sana yazdım diyorum kesiyor dilimi Bitmek tükenmek bilmeyen o duygu ben miyim Hayır hayır o ben değilim Biliyorum anlıyorsun o satırları Ama ben anlamıyorum Çünkü saklanıyor gölgelerim Ben saklambaç oynuyorum Gölgelerimin ardında tuzak var güneşim kurmuş Her noktayı almak için gölgemden pazarlığa oturmuş Gelip gidenler var ama alanlar yok beş kuruşa Satan yok alan yok menzil hudutsuz sonsuz boşluğa Alan yok satan yok isteyense hayır İçimde oynayan duygular ne o zaman Kandıran dedim sana hayır olamaz Bir iki çift söz için kendimi yordum durdum yazamaz Anmam dedim bakmam dedim olmaz dedim uzun silsilede Yine yazdım üstüne akıttım kanları Bitmedi tükenmedi ayrıldım bilinmez sesinde Çekmesin istemiyorum ışıklar istemiyorum vitrinleri Kapı önünde son durak özlemişim o eşikleri Sonsuz boşluğa atan sendin ve alan sen Şu sersefil benliğim ya kör mü göremiyor eşiğini Üstüne işlemiyor o kadem-i şerif Nakış nakış süslemiyor benliğim Siliniyor kum tanesi bedenim Siliyor rüzgarlar fırtınalara pay yok Derin bakışlar kabul etmiyor gözlerimi Kabul etmiyor balıklar gövdelerimi Baltalar inmiyor gövdeme İnmiyor inmiyor kalbim o cılız sesine Çelmeler ardına saklanan ben Tuzak kurup çekiliyorum yine |