Yalınayak Ve Arzulu Ve Çıplakgözleriniz yalnızlıktan kıyıya sokulan deniz kayan yıldızlar barınağı dün günün üşüdüğü yerde yüreğimdeydiniz. (gölgelerdir gündüzleri saçma kılan karanlıkta bulur kendini gerçek yaşam biz karanlıkları giyinen gözleri ışığa dayanıksız hüzün böcekleriyiz) bilmeliydiniz gözlerinize düşmeden önce yıldızları düşürürdüm gözlerinize artık dirilmem söz konusu değil yalnızlığın dipsiz sularında batık bir gemi rüzgarlarla sürgünüm gecelerinizden firari barışçıl bir umutdu gökkuşağı aramızda ama çaldırdım renklerini hoyrat bir geceye üzgünüm siz çıkıp gelseniz bari. çok kolay aslında unutmak açıkta olmasa göbeğiniz - üçüncü gözbebeğiniz - ve beni öldüren kokunuzu sürüp hüzünlü bir şarkı mırıldanarak. papuçlar elinizde yalın ayak ve arzulu ve çıplak yüreğimin sokaklarından geçmeseniz.. |
Bizim buralarda hep ayak yalın diye kullanılır.
Doğrusunun yalın ayak olduğunu biliyordum. Zira yalın sözcüğü sıfattı. Ancak öğretmen arkadaşlar yöresel kullandığımızın doğru olduğunu düşündüler. Tabii ki yanıldıklarını söyledim.
Bazen yanlış öğretilenler zamanla nasıl da doğrumu haline geliyor.
Hiçbir siiriniz yanıltmadı. Tebrikler