GÖNLÜMÜN BESTESİ
seni ne zaman yazmaya kalkışsam
içim içime sığmıyordu bulutlar dolanıyordu kafamda gözlerimdeki yağmurlar dinmiyordu ne zaman şiir olsa gülüşlerin kelimeler kifayetsiz kalıyordu bir martı kanat çırpıyordu Küçükyalı’dan Kınalı adaya bir güneş batıyordu kızıllığını koyarak ortaya sen günün ertesi değil gönlümün bestesi idin her şey seninle ayaklanıyor her şey seninle pörsüyordu sensiz yürünecek yol sensiz yüzülecek göl sensiz hiç bir şeyin tadı, tuzu olmuyordu sen işin içine girince gramlar okka oluyordu dramlar kanka yetmezmiş gibi güvercinler takla atıyordu kuşum muşsun meğer sen adın da Anka |
Güzel şiirini ve yazan yüreğini kutluyorum.
Saygılarımla.