Ey Türk! Düşlerin yoksa sen de yoksun!
Orta Asya’dan herbir tarafa dağıldım!
Yazı yokken... Her gittiğim yere... Adımı, sanımı kayalara kazıdım! Doğruluğu, dürüstlüğü hep ilke aldım! Adaletim ve inancim ile nam saldım! Savaşlarda düşmanlara aslan gibi kükredim! Korkular saldım! Haksızlığa karşı Deryalar gibi gürül gürül gürledim! Barış oldu, dogruları törenlerine göre söyledim! Semerkant’ta, Buhara’da ilmi belledim! Ben, ezelden beri Türk’üm! Türkoğlu Türk’üm! ALLAH’ıma hamdolsun! Yoksulu, garibanı hep kolladım! Orta Asya bana dar geldi! Kıt geldi, duramadım! Darlığa, yokluğa sığmadım! Horasan’dan yola çıktım! Mutluluğa, huzura yürüdüm! Dört bir tarafa dağıldım! Yeni yurtlar edindim! Kısa sürede filizlenip büyüdüm! Milletimle pek çok devletler kurdum... Ben her zaman, adaletli ve hüridim! 1071 de Malazgirt’ten Anadoluya girdim! ALLAH’ıma hamdolsun! Islamla şereflenip hak yoluna girdim! Ben, Irkımla, soyumla hep gurur duydum! Atalarıma söz verdim! Bir gün Turan birliğimi kuracağım! Yakında, Kızıl elmaya ulaşacağım! Sözümde duracağım! Çunkü, ben Türkoğlu Türk’üm! ALLAH’ıma hamdolsun. Atalarım Asya’dan geldi anayurda yerleşti! Dünyada Türk soyu tarih ile özleşti! Bütün boylar toplanıp hak yolunda birleşti! Çünkü, biz! Ezelden beri Türkoğlu Türk’üz! ALLAH’ıma hamdolsun! Dinçer Dayı |