Dünyayı Sevenin Kabusu…/Allah’ın dediğine düşünmeden oldum yar! Kartalın pençesinde göğe dokunuyorum Soğuk cehennem koru, yeliyse sert şamarı Ufkumu uçuruma bakarak süzüyorum Dondukça biter dünya, öldürür ar damarı… Ovada kuzu gözüm ot biliyor hamuru Düşlerim horon teper, hislerimse pek özgür Taktığım Nisan ayı, bekliyorum yağmuru Ağlasam onun gibi doğarken hüngür hüngür! …/Bir perde ötesiyse başka hayalin varı! Dünya huzur kapısı demek-kurtların dansı Çoban güvenir ite kurgulanır oyunlar Kartal açtıkça kanat avın korkudur raksı Çobansa yapar hesap artsın diye koyunlar Virüsler yağar yağmur yerine kurak çöller Nehri kurutur deri kemik kalır çoban Anlar ki yokluk hakim dünyada, fani yollar Kovandan alsalar bal seneye dolar kovan …/İki perdede berzah ayrı sırrın ayarı! İnsan iki dünyanın yakamaz fenerini Karanlıktır kaderi çekip durur tineri Aklına gelse ölüm, felektir vicdan yeri Eğlenir durur, uyur bunu unutmak için! Gök masmavi bir deniz, sırrı gizleyen pınar Kartal tek efendisi ölümün habercisi Her canı yaratana isyanda ısrar eden Çoban, dünyalık yaşar çeker durur tineri …/Kul kaybeder ömrüne oynadığı kumarı! Saffet Kuramaz |