Ah Yalova- 17Ağustos 1999Sen unutulabilir misin? Ya güneş ya ay Sen izlerini deniz suyuma karışmış say! Her balığın ağlayıp havaya tırmanışı, Her dalganın dağlayıp sahilde çırpınışı, Her yakamozun deprem bu diyen haykırışı, Seni saracak, benden bir parçan kalmış gibi! Evim aldın içine deniz oldu bedenim, Derinlerde kabirim artık sonsuz kaderim… Her dalgasında senden kötü haber getirir, Mazim canlanır her an dövünür dövünürüm... Hasretim dağlar kadar her an hançer batırır! Ah sevgili Yalova, sen depremi de gördün Kimler üzülmedi ki, aşkıma engel ördün! Tozun toprağında çöl bakıyorum beyhude Deniz bile acımaz bırakmadı tek sude: İçime sır bildiğim tarihini aldırmışsın, Geride kalbi kırık prensesler bırakmışsın… Uzaktan vahşetine bakan gözü körelttin, Cenneti yaşattığım sevgisini özlettin… Nasıl fark etmedim ki dostluktan ırakmışsın! Dün her lafın hoş sözdü, bugün yolun gözlettin Pranga esaretinde, sevginsiz döngüsünde! Yetimin gibi boynum bükük de bırakmışsın, Nasılda özlüyorum öperdin buse, buse… Yaşasaydık birlikte yanında can olsaydım, Kıymetini bilip de kumuna dokunsaydım... Ekim günleri deniz değil yağmur olsaydım! Değişinde tenimde tuzunu okşasaydım… Her mevsim kış olsaydın inan ki üşümezdim, Kusurunu arayıp düşmanlık bürümezdim, Ne beklentim olurdu bakıp geçen anlara Ne de nefsime kanıp da sensiz yürümezdim... Gözlerinle seyreder dudaklarında gülerdim Ruhumla uzanır da plajında keyf sürerdim! Yar bilir evlenecek hayalleri bürürdüm İnatçı dalgalarım vurdukça sahiline... Saffet Kuramaz |
nejat hoca tarafından 8/26/2023 1:17:34 PM zamanında düzenlenmiştir.