Severken Unutmayı Öğrenemedim
Hayat mektebinde,
Kabuk bağlamış yaraya inat nefes almayı, Karanlığa inat, Bir mum ışığında yaşamayı öğrendim . Öğrenemediğim tek bir şey vardı; Unutulduğumu bile bile Ölümüne severken unutmayı öğrenemedim. Kuru ekmekle, Tuza banıp karın doyurmayı, Sırtımdaki kamburuna inat Hayatla her an savaşmayı öğrendim. Öğrenemediğim tek bir şey vardı ; Gelmeyeceğini bile bile Yetim yüreğimle sensiz yaşamayı öğrenemedim. Her karanlık geceden sonra Aydınlık bir sabaha uyanacağımı, Nehir olup aksa da gözlerim Bir gün güneşle kuruyacağını öğrendim. Öğrenemediğim tek bir şey vardı; Dönmeyeceğini bile bile Mavilere sensiz kanatlanmayı öğrenemedim. Severken unutmayı Bir türlü öğrenemedim.. Tek kusurum buysa; özür dilerim. |