Gel sevgi içelim aynı demlikten
Beni soracaksan sahibime sor
O bilir ne olup olmadığımı Hiç bir yaratığı görmeyesin hor Hak görür kalplerin ağladığını Sakin kör nefise sormayın beni Bozmak ister her tür düzeni geni Entrikayla salar üstüme seni Öğrenirse onun olmadığımı Sahipsiz başı boş değil bu alem Karıncayı bile yazmış o kalem Çektirirsen şayet mazluma elem Zannetme Hak görmez sızladığını Yiyenler yesinler hertur yemlikten Kim abad olmuş ki, kinden kem`likten Gel sevgi içelim aynı demlikten Anlarız dostluğun çoğaldığını Mustafaoğlu İlyas |
Hakkımıza düşeni aldık