“Aşk şehidi” olarak tanınan Hallâc-ı Mansur aşkı pervane ve mum örneği ile anlatmıştır. Aşkın son mertebesine ulaşan pervane (kelebek), ateşin çevresinde döne döne yanıp kül olur. Bu, gerek edebiyatta ve gerekse sufilerin eserlerinde âşıkın maşuku uğrunda kendini feda edişini anlatmak için çokça başvurulan bir örnektir ki, Ahmed Yesevî de şiirlerinde bu misali kullanır:

“Aşka düştün, ateşe düştün, yanıp öldün;
Pervane gibi candan geçip kor ateş oldun”

Zaten aşkın nihai gayesi de yana yakıla yok olmaktır. Ahmed Yesevî’nin diliyle “Yakılmak yanmak âşıklara adet olur” sonların baslangıcinda sonsuzluğa talip olmak ve hak rahmeti gereği vuslatın son bulup emanet canntenini dünyaliktan sıyırıp ebedi olan alemde huzur ve huşu ile yaşamanın anahtari sayılabilir ..her kelimesine ve her cümlesine AMENNA VE SADAKNA diyebileceğim bu kutlu huzur ve husulu hak yolunda Rabbimin rızasını kazanman ve imtihan dünyasinda her iki alemde hayır ve berektler bahsetsin rabbim ruhunuza ..selamsaygindularimla insallah

Teşekkür ediyorum efendim, yoruma değer bulan gönlünüze keder değmesin.” Sonların başlangıcında sonsuzluğa talip olandım”demiştim bir şiirimde. İnsan sonsuzluğu arzulayandır aslında. Varacağı yere ulaşması için emek ve zaman gerekiyor illaki.İmtihanın sırrı sabırda olduğu gibi bakîye giden yol faniden geçiyor.Fani olanı gönlümüze düşüren de Baki olan değil mi..?
Selam, saygı ve hürmetlerimle en güzele emanetsiniz.