BİR ÇÖP SEVDASI İŞTE DÜŞLERİM
Güneş erken doğar benim mahalleme
Güne merhaba demek bile zor Labirent sokaklardadır ekmek kavgası Gün eşit kılar geceyi de bize Sen alışmışsın saçlarına yıldızlar takmaya Bilirim hakkın yok bizden ayrı bakmaya Gözlerine bakışım suskunluğum olsa da Bu şehrin hikayesidir anlattığım sana Belki ellerim cebimde bir şehir düşlüyordum Sen kaldırımdan binlerce kez geçiyordun Kim bilir sende ekmekğini düşlüyordun Bir çöpün hududunu geçmedi gidişin Hatıralara batmış eski bir koltuk Ne çok bakan olmuştu onada belki Ben bile almak için düşündüysem de Kıymetini bilen sen oldun o gün Tebessümle bakıp ta sorarken bana Bağışladım düşüncemi bakarken sana Kıymetini bilene her şey feda dünyada Yüreğini yansıtmıştın mağrur bakışlarına Bir çay tadında olurken veda sohbetin Gitmek suskunluk tu isteksiz gidişim İçimde kalırken saklı düşlerim Bir çöp sevdası işte benim düşlerim İREM AYDEMİR |
Bağışladım düşüncemi bakarken sana
Kıymetini bilene her şey feda dünyada
Yüreğini yansıtmıştın mağrur bakışlarına
Bir çay tadında olurken veda sohbetin
Gitmek suskunluk tu isteksiz gidişim
İçimde kalırken saklı düşlerim
Bir çöp sevdası işte benim düşlerim
Çok güzeldi sevgili şair tebrik ederim kalemini.....