İNSAN SANMIŞTIM
İNSAN SANMIŞTIM
Öyle bir canım derdi ciğerimi delerdi Dili bülbül gönlümdeki gülleri dererdi Benim için dünyada ondan başkası yoktu Sanırdım ki sütte kara var da onda yoktu İnsan sanmıştım bakıp ta boyuna posuna Hissetmedim kurtmuş gizlenmiş kuzu postuna Nelerden vaz geçtim onun için neler verdim Her şey onun içindi kendimi feda ettim Yarın ne olur kaderde ne var bilinmezmiş Yürekli sandım ciğeri beş para etmezmiş İnsan sanmıştım bakıp ta boyuna posuna Bilemedim kurtmuş bürünmüş kuzu postuna Aldatan bizden değil demiyor muydu nebi Zalim haydi duymadın işitmedin mi peki Gönlümü aldattı mutlu mudur bilmiyorum Sormayın ne hinmiş söylemek istemiyorum İnsan sanmıştım bakıp ta boyuna posuna Ne bileyim kurtmuş saklanmış kuzu postuna Yalanla iman bir arada olamaz diyor Hem de yalanları gerçek diye sıralıyor Bıraktım onun ipini terk etim yanını İşitmek istemiyorum artık yalanını İnsan sanmıştım bakıpta boyuna posuna Fark etmedim kurtmuş sarılmış kuzu postuna Hep tuzak kurarmış mimlediğinden habersiz. Müptezelin tekiymiş arlanmaz terbiyesiz Saymıyormuş kalp hırsızı kaç kişi kandırmış Atılan yüzüklerden koleksiyon yaparmış İnsan sanmıştım bakıp ta boyuna posuna Anlamadım kurtmuş gizlenmiş kuzu postuna Ahmet Mermer Ağustos 2023 / Kağıthane |