TEK BİR KERECİK!..
Yine sessizlik çöktü gün batımının ardından
Okunsa da imanımın sesi ezan Ruhumun duymazlığına düşmüşüm Sinek vızıltılarını kovalasam da etrafımdan Akşamın yalnızlığına gömülmüşüm Yâr diye diye sevda yalnızlığı gönlüme küsmüşüm... Baktığım her noktada endamını görürdüm Gözlere düşürdüğün karanlık perde Körebe oyununda arar gibi oldum seni Fır döndüğüm odamda bitmeyen kovalamaca Kendimi kandırmaktan öteye gitmeyen Seni yakaladım ’’söbe’’ derken düşerim yardan!.. Nereye kadar sevda koşmalarının ardından Nefesim kesildi, yollar bana kapandı Yeditepen’nin düşleri boğaza mı gömüldü Umuda yaktığım ışıklar söndü Bir sevda tepesinde intihara koşmadan Tek bir kerecik güller açan yüzünü görebilseydim!.. Zafer Direniş ... Yar: uçurum |
Kalemine ve yüreğine sağlık diliyorum.
Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.