KompartumanZaman içinde sevmeyi öğrendim ben Kendimle barışık olmayı Seni özlemeyi Şiirler yazmanın yakıcı rüzgarını Yüzümde hissettim öpüşlerini ölümün. Sonra esmer hırçın bir denize bıraktım tüm yoksunluğumu Islandım nehirlerinde ülkemin Çoraklarında kuruttum yüreğimi Sen ıraklardaydın ruhumda tenin. Sonra güneş ısıttı dağlarını acılarımın Kısık bakışlı kadınlardan korktum ben. Koştım patikalarında yalanların En delice inançlara kapıldım Öldüm kimseler anlamadı EV faturaları sahte gülüşler Ve kızgın sevişmeleri cahilliğimin Hepsi heybemde katık Bir tiren kompartumanında yapayanlız ! |
*** KOMPARTUMAN *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...