Güneş yakıyor çığlıklarımı . . .
_________güneş yakıyor çığlıklarımı
o kadar çoğaldı,ki solumun sancısı öperek karşılıyorum toprakları .... .... ismin yordukça dudaklarımı ağzımda taşıyorum yalan dünyayı.... bir yanım eksik,bir yanım tam taşıyamıyorum artık kırık kanatlarımı korkunç bir yalnızlık sarıyor gözlerimi unutuyorum sensiz nefes alıp vermeyi ____/gönlümün pencereleri kapalı kapıları kilitli.. güneşten yoksun,gökyüzünden bi haberdar unutuyorum topraklara kökümü salmayı rüzgârlar sallıyor öksüz canımı tutunamıyorum hayata ellerimle kaybediyorum çok sevdiğim seni saçlarımda bulutlar,sayamıyorum akları ne çok çabalasamda ah,ki geri getiremiyorum eski yıllarımı ..... bir can eksiliyor içimden bir yaş düşüyor gözlerimden tozda dumanda kalıyor onca ömrüm ben eskiyorum,aşk eskiyor,sevda eskiyor bir araya getiremiyorum küllerimi. . . ... ah garip gönlümün "Güneşi" yağmur sularına karıştırıyorum nefeslerimi.. unutulup gidiyorum büyümüş bir çocuğun küçük anıları gibi ____ _LESKÜY NARUT |
ben eskiyorum eksiliyorum an be an
güneş yakıyor anılarımı ,birikmiyor tozlu raflarda .
nefesim toprak kokuyor,
bedenim ise sabah esintisinde titrek yaprak misali.
.......................
tebrikler dost bu ne güzel şiir gözümden kaçmış ..