BENİM VEKİLİM!
BENİM VEKİLİM!
Laflara bakınca taşıyor ilim Mütevazı çöker gerekmez kilim Ne çok seviyormuş beni vekilim Sevmesinler; daha istemiyorum! Ankara dediğin ulaşılmaz yer Millet ulaşamaz, vekilleri yer Şansları olanlar edinirler yer Yermesinler; daha istemiyorum! Fiyakalı olur Meclisi bulsa Değişir her şeyi, elinde olsa Olur da gariban, yanına gelse Kovmasınlar; daha istemiyorum! Âlem gördü birbirini döveni Göremedik şöyle içten seveni Çok da gördük ana bacı söveni Sövmesinler; daha istemiyorum! Millet asil seçilenler hep vekil İsterler millete, versinler akıl Seçilince olur hepsi bir şekil Olmasınlar; daha istemiyorum! Beş yılda bir köye konvoyla gelip Yatma yeri sanıyorlar yan gelip Milletin sırtından bir yere gelip Azmasınlar; daha istemiyorum! Asılı unutan, asîl olmuyor Çoğu vekil halka vasıl olmuyor Seçimden seçime usül olmuyor Üzmesinler; daha istemiyorum! Kaçtır acep vekillerin rakımı Çok pahalı oldu şahsî bakımı Göz boyamak için uçuk rakamı Yazmasınlar; daha istemiyorum! Soranı görmedim çare ne diye Sanıyor ki o makamlar hediye Listebaşı olmak için methiye Düzmesinler; daha istemiyorum! Aynı kefe almaz hoş hepisini Bilmezler milletin o tepkisini Kıyafete bakıp oy deposunu Süzmesinler; daha istemiyorum! Çok şükür canımız, sağ elimizde Söylenemez sözle, var dilimizde Şöyle böyle diye, mahallemizde Gezmesinler; daha istemiyorum! Kısacası sizden iyice bezdim İçimden geçenin azını yazdım Size değil asıl kendime kızdım Kızmasınlar; daha istemiyorum! Sizin yerinizde hiç gözüm yoktur Verilemez bir tek hesabım yoktur Üç kuruşluk keyfim kimsede yoktur Bozmasınlar; daha istemiyorum! Murat Kahraman Murâdî 21.07.2023/İst. |