ŞİİRLERİM KONUŞUR BENİM YERİME!Ne zaman tarifsizce özlesem Anlatır yüreğim seni kaleme Kalem yazar durur Özlemlerimi şiire Dertleşiyorum Kendimce Şiirlerimle Susuyorum kendime bile Satırlar konuşur benim yerime. İkimizde bazen suskun kalınca Hasret dumanları bizi sarınca Boyun büken güller, solunca Çaresizlik kalbi yorunca O an durur zaman Acının ortasında Canım yanar Kanar kalbim yokluğunda. Özlersin arayamaz, soramazsın Lal olur ya dilin, konuşamazsın Bağlanır ellerin dokunamazsın Sallanır yaprak gibi bedenin Özleyince bende böyleyim. Sensizliği nasıl anlatayım sana En zoru anlatmak aslında Sessizliğe sığınıyorum İçime kapanıyorum Ne sen sor Ne de ben söyleyeyim Derler ya işte; Çokça öyleyim. Çaresizce, çaresizliğime Çareler arıyorum Ölünür mü hiç özlerken Özlüyorum ölmüşüm gibi. Meçhullerdeyim Sensizim Kayıp viraneyim Deliyim divaneyim Tanınmaz hallerdeyim. Özlenince hissediyorum Ben de çok özlüyorum Feryadımı duy istedim Özledim can bildiğim Haykırıyor yüreğim Özlemiyle yandığım Birtek sensin sevdiğim. Hayata küskün biçareyim Yaşamak işte yaşıyorum Kanatsız bir pervaneyim Uçamıyorum, göçemiyorum Kendi eksenimde dönüyorum. Bulutsuz bir yağmurum Toprağıma hasret gibiyim Canım can bulur sende bilirim Hissedebilmek isterken ruhum Dokunmak ister ellerine ellerim Sarılınca candan kalbine kalbim Sevginle dolup taşıyor çocuk yüreğim. 19. 07. 2023 Kalb’i Hazan |