,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,BENİM,,,,,,,,,,,,,,
Yeter artık akıtma şu göz yaşımı
Yüreğinde ölürsem kaldır at naaşımı
Omuzuna dayanmayan çileli başımı
Keder benim hasret benim gam benim
**
Sensiz mühür vuruldu sanki dilime
Hazan esti Gönlümdeki gülüne
Bütün anıları toplayıpda verdin elime
Yara benim hüzün benim can benim
**
İmkansız sevdaydın kor oldun yüreğime
Ateşten gömlek gibi giyindim can evime
Keşke sen olsaydın şimdi benim yerime
Yolcu benim hancı benim han benim
**
Prangalar vurdum deli hayallerime
Ben sende yok olmuşken kimi koyam yerine
Canlı canlı gömdün beni yerin dibine
Kefen benim tabut benim can benim
**
Ne gece alır kederimi ne gündüz dinler derdimi
Bilmiyorum kime nasıl ifade edeyim kendimi
Yorulmuş bir yürekle yedim kendi kendimi
Kelam benim sükut benim söz benim
**
Peçeli der sözün bittiği yerdeyim
Ne yerdeyim ne gökteyim kuru bir çöldeyim
Bundan sonra kime güveneyim kimi seveyim
Aşık benim sevda benim yara benim yâr benim
♥︎♥︎♥︎
Dilek yavuz koçak
Peçeli Şaire
20/05/2023/00:39
Her hakkı mahfuzdur