VASİYET
Ruh çıkınca beden soğuk olurmuş
Cesedime bakıp bağrın dağlama Çok ağlarsan sesin kısık olurmuş Öldüğümde ardım sıra ağlama Ömür sahnesinde bittiğinde rol Ne ayak tutuyor ne gövde ne kol İnsanın gittiği en son yol bu yol Geriye dönen yok, boşa çağlama Ağlamak faydasız giden gidiyor Ömür denen zaman çabuk bitiyor Benden sonra hayat devam ediyor Sağlama al sen kendini, sağlama Başlangıcın bir gün sonu olacak Sanmayasın her şey canlı kalacak Mutlaktır ki doğan bir gün ölecek Ağlayıp da beni yoldan eğleme Beraber yaşadık yaz ile bahar Size bıraktığım temiz itibar Ahret Coşari’ye yeni bir diyar Öldüğümde karaları bağlama 16.01.2023/Samsun İbrahim COŞAR |