HÂLİMİZ VARDI!
HÂLİMİZ VARDI!
İnsanlık ölmesin diye ilk önce Hoşlarda gülünen hâlimiz vardı! Hele de misafir, yolcu görünce Peşlerde kılınan hâlimiz vardı! Konuşmazdık büyüklerin yanında Diz çökerdik muallimin önünde Edep erkân için sekiz on’unda Yaşlarda alınan hâlimiz vardı! Hocanın öğüdü kulaklarında Sanat bileziği bileklerinde Hayır duâları dileklerinde Düşlerde olunan hâlimiz vardı! Vazgeçilmezimiz kendin bilmekti Sadakat denince orda kalmaktı Haklı için hakça âdil olmaktı Başlarda bilinen hâlimiz vardı! Serden geçer muhabbetten geçmezdik Muhannetin suyundan da içmezdik İzin verilmezse kapı açmazdık İşlerde gelinen hâlimiz vardı! Anamız yakardı yürek ateşi Hissederdik kalbimizde güneşi Sofraya toplardı kardeş kardeşi Döşlerde solunan hâlimiz vardı! Murat Kahraman Murâdî 24.11.2022/İst. |
Emeğinize yüreğinize kaleminize sağlık üstadım hakikati anlatan güzel bir şiir tebrik ederim Saygılarımla