Hayata DairHerkes kendi karanlığındadır bugün Uçsuz bir hüzünün içinde ömür Kara bir çalı gibidir özlemek Kanatır avuçlarını gecede Hani o ölümle sevişilen yatakta Çekip bırakıp gitmek. Biliyorum kısıktır sözcükleri umudun Kapısı kilitli gözleri ağlamaklıdır Acıdır korkuları işçi tayfalarının Mevsim kışa yakın saçları dağınıktır hayatın ! |