DEVRİYYEKatre idim Umman’lara karıştım Çağlayı çağlayı coşup duruldum Kulaç attım kendim ile yarıştım Özümü ararken candan yoruldum Umman’dan buluta durmadan ağdım Yağmur olup dolu olup da yağdım Fırtına boranı tutup da yığdım Devir daim edenlerden soruldum Dağların özünde yatan cevherdim Başlara taç olan demir miğferdim Umman’ın içinde yatan gövherdim İnci olup ak gerdana sarıldım Canlı cansız devir edip gezerim Her birinde özüm ayrı sezerim Özümün içinden özü süzerim Zübde-i aleme böyle verildim 05.07.2023 Tülay Sarıcabağlı ŞİMŞEK |
Saygılarımla