CCK - GARİP OLUYOR İNSAN
GARİP OLUYOR İNSAN
Gurbet elde garip oluyor insan; Toprakla taşının tozunu özler. Görkemli yaşasa gelir bir zaman Ananın - babanın sözünü özler. Olsa da mevkisi mal ile mülkü, Sel akıtır gözden bir içli türkü, Kavuşmak yarın der kim bilir belki Konunun komşunun yüzünü özler. Yetmez ki cihanı kaplasa ünü, Çalsa davul zurna yaşar düğünü, Hele en zoru da bir bayram günü Gönülden vuslatın özünü özler. Farklı kültürlerde boş döner eli, İşitmez ezanı - bilinmez hali, Yürekten seslenir süzülüp dili Allı turnam diyen sazını özler. Ressam Halil, gurbet doyduğumuz yer, Olsan da sarayda gönül sıla der, Her yandan yabanda sert rüzgar eser Vatanın kışını - yazını özler. Halil GÜLEL Düsseldorf / 25.06.2020 (Cana Can Katar) |