Yorgun Yolcu
Bana diyorlar ki sen niye durgunsun
Evet durgunum, niye biliyor musun? Dost bildiklerime gönül koymuşum Bu durumdan bir hayli yorulmuşum Kaybettiğim değerleri arar dururum Bulamaz isem, yoktur benim kusurum Dost bulamadığım için çok doluyum Bu dünyadan giden garip bir yolcuyum Yüküm çok ağır bir türlü taşıyamıyorum Herkese çok kırgınım, konuşamıyorum Gözüm yaşlı, dert ve tasa ile yaşıyorum Üzerime gelmeyin, herkesten kaçıyorum İnsan olduğum için kendimden utanıyorum |