Bir Bilsen Gönül
Gönül gel seninle sohbet edelim
Sırrımı anlatıp sana diyeyim İçerim kan ağlar gel söyleyeyim Ne acılar çektim bir bilsen gönül Eller mutlu iken ben mahrum kaldım Bıraktım kendimi boşluğa saldım Solyanım yaralı bıktım usandım Ne acılar çektim bir bilsen gönül Bir yarim olsa gitseydim ben yollar Nerede şefkatle saran o kollar Sevmeyi bilmiyor bu zalim kullar Ne acılar çektim bir bilsen gönül Anlatayım sana bari sen anla Hergün akıyor gözlerimden damla Yıllarım geçiyor kederle gâmla Ne acılar çektim bir bilsen gönül |