2. 9- Uyku apnesi ve senI Gece yarısı Küflü bir kabusun orta yerinde Fısıltılarla sarmaş dolaş olup Tedirgin bir dua ile avuturken ruhunu Çorak toprakları düşün Hiç birşey olmamış gibi Yere yansıyan amorf gölgeni Beynelminel yalnızlıkları düşün Ve dinle sevgili Öfke hep aynı yerden kaynatmış kırıklarını Yanık bir saray* olmuş kalbin İçinde cinayetlerin işlendiği II Huzursuz bir uzvun hissettirdiği ağrıyım ben Zamansız ve yersiz Dokunabilmek için el değmemiş acılarına Kırmalıyım yeniden seni Dudaklarımın izi düşmüş coğrafyana Aslında en çok sızlayan Bir avuç etten ibaret seven yerlerin Ve ne güzel huyların Düşler Duvarlar Yol Düpedüz yaşama hevesi seninkisi... -Yanık saraylar. Sevim Burak- |