FAY KIRIKLARIYer küre titrerken oldu zelzele Kalplerde açarak dev yarıkları. Feryatlar ağıtlar vermiş el, ele Gözlerde yaş oldu fay kırıkları. Doğan güne kara bulut ağınca Yüreklere türlü dertler yığınca Hayaller üstüne karlar yağınca Mevsimde kış oldu fay kırıkları. Baharları geçti açmıyor güller Yaprakları döktü kırılan dallar Umutlar tükendi tıkandı yollar Hüzünlü düş oldu fay kırıkları. Dayanılmaz olan başa gelince Enkazın altında canlar kalınca Sağ kalanlar saçlarını yolunca Bağırda taş oldu fay kırıkları. Fakir köy evinde zengin yalı da Yan yana verdiler canla malı da Keder derya olmuş Anadolu da Dertlerde baş oldu fay kırıkları Cehalet takarken başa taçları Mağlup bitiriyor bilim maçları Fıtrata yükleyip bütün suçları Kaderle eş oldu fay kırıkları. A. Kadir YALDIZKAYA |