Ben suçlu sen Hakim gibisin
Sevdim Seni mesafesiz,
Yüreğimde büyüttüm her nefes sensiz Yüzünü görmeden elini tutmadan Hilafsız f çıkarsız beklentisiz Yüreğimdeki Sevda ateşini nefesimle korladım Her mektubunda horlandı murat’ım Kuşlardan haber bekledim Kaf dağı’ndan haber yolladım Evrenin ortasında yapayalnızım Sendin benim Çınar ağacım Adım geçmeyen nefes almadım Merak ettin mi ben nasıl ayakta kaldım Başkalarıyla yar gibisin Ele yakın bana öfkelisin Söyle Birdal ona tutunayım Ben suçlu sen hakim gibisin Mecnunum dediğin çöllere gelmedin Ferhat’ım dedin dağları delmedin Dur dedin durdum ,öl dedinde ölmedim mi Ben anladım ki sen beni hiç sevmemişsin Yarin çiçek gormeyene Demir olmuş o yürek ne çare Yarın yurdunu bilmeyene naz’ın çekmeyene Gönül, ömür nasıl emanet edile... Meletios |